Ik bel naar mijn vriendin. Haar zoon neemt op.
‘Hoi Joris, hoe is het?
‘Dit is Joris’
‘Ja,’zeg ik, ‘hoe is het?’
‘…Joris’, hoor ik aarzelend.
Ineens dringt tot me door dat hij hoort: ‘Who is it?’
Mijn vriendin en haar gezin wonen namelijk sinds een aantal jaren in Amerika.
Maar ook dichterbij praten we soms heerlijk langs elkaar. Het is een wonder dat we elkaar soms gewoon snappen. Verwarring en misverstanden liggen op de loer.
‘De gemeente doet niks voor me. ’ moppert iemand. Wie of wat bedoelt hij dan? De gemeente: dat zijn we toch allemaal samen, alle burgers van Heusden. En de gemeente is het grondgebied waar Heusden uit bestaat. Bedoeld wordt in zo’n situatie meestal het gemeentebestuur en de ambtelijke organisatie. Maar ja, vaak gaat het over een bepaalde kwestie, waar de burger ontevreden over is. En staat dé gemeente voor een ambtenaar die niet de gewenste boodschap had.
‘Je gaat stoppen hè?’ hoor ik de laatste tijd regelmatig. ‘Met de politiek.’ ‘Nee hoor’ is dan mijn reactie. Verwarring alom.
GroenLinks Heusden doet in 2014 niet mee aan de gemeenteraadsverkiezingen. Klopt. Maar we gaan als GroenLinks Heusden niet stoppen met de politiek. GroenLinks gaat door als afdeling. We gaan onze tijd en energie buiten de raad inzetten, maar met hetzelfde doel: een duurzame, sociale gemeente. We zullen onszelf blijven laten horen en zien, zelfstandig en in samenwerking met anderen.
Maar afgezien van onze plannen als afdeling. Stoppen met politiek: ik zou niet kunnen. Alles is toch politiek. Mijn keuzes als consument, mijn keuze voor een vervoermiddel, mijn manier van samenleven, de krant die ik lees, de omroep die ik steun, het vrijwilligerswerk dat ik doe. Politiek is meer dan het bestuur en beleid van een staat, provincie of gemeente. Er zijn meer manieren om bij te dragen aan een leefbare samenleving.
Alles is politiek, maar (de) politiek is niet alles.